Erja Lyytinen

Stolen Hearts

website: http://www.erjalyytinen.com/

Erja Lyytinen, onlangs nog uitgeroepen tot beste bluesgitariste van Europa, stuurde me recent haar laatste nieuwe CD “Stolen Hearts” op. In haar geboorteland Finland is ze al lang een groot artieste en die eer komt meer en meer richting lage landen ook.

Het album zelf dan, werd geproducet door niemand minder dan Chris Kimsey die deels ook meewerkte aan het album. Kimsey kennen we onder andere als producer van The Rolling Stones maar ook van Led Zeppelin en Marillion.

Nu wat meer over het album zelf. Geopend wordt er met de titeltrack, “Stolen Heart”, dit nummer snijdt er al meteen in en is lekker rechttoe rechtaan. Hiermee geeft Erja al meteen haar naamkaartje af en kan je al weten wat je te wachten staat. De gitaarsolo's vliegen ons al om de oren. Het nummer werd geschreven door haarzelf samen met haar vaste gitarist Davide Floreno. “Rocking Chair” gaat lekker vet verder daar waar “Stolen Hearts” stopte. Ook knap in deze song vind ik persoonlijk de harmonieuze solo. Over liefde en het eenzaam zijn gaat dan weer de song “Love Laboratory”. Erja zingt in deze song hoe ze zich voelt als haar grote liefde (man of haar tweeling) niet in de buurt is. Het nummer wordt rustig opgebouwd met een funky riff waarop Erja haar zangpartijen uitstrooit. Ze is niet alleen een begenadigd gitariste maar ook een knappe zangeres. Op dit al zesde album is duidelijk te horen hoe Erja gegroeid is in al die jaren dat ze al muziek maakt en door Europa toert. “24 Angels” gaat dan weer over het vinden van je weg op deze planeet. Daar waar “Black Ocean” gaat over de struggle in de wereld. De nood aan rust en het niet meer lijden. In deze song zitten knappe gitaarstukken en solo's verwerkt. Erja weet perfect blues te combineren met pop, jazz en soul. Het is net daarom dat ze, volgens mij, in 2015 werd uitgeroepen tot Best International solo artist door het magazine Blues Matters. Iets wat toch zeker ook het vermelden waard is. Ondertussen geniet ik van de knappe slowblues genaamd “Slowly Burning” met een fantastische gitaarsolo en gevoelige zanglijnen. Knap, adembenemend knap. Maar dat kan ik wel zeggen van elke song op deze CD of wat dacht je van “Lover's Novels” met knappe slidegitaar van Erja. Meer jazzy en poppy is dan weer de song “Silver Stones”, een song die het zeker goed zou doen op de radio met die zeemzoete gitaarsolo. Daar waar “City Of Angels” dan weer vertelt over de dagelijkse gang van het leven en wat je allemaal tegenkomt tijdens je reizen door deze wereld. Als afsluiter werd gekozen voor de song “Broken Eyes”, een fijn en rustig nummer dat niet doet vermoeden wat er allemaal vooraf ging aan deze song, nml. 10 knappe songs, stuk voor stuk pareltjes. Ik ben zeer blij en vereerd dat ik deze CD mocht bespreken. Verder kan ik iedereen als tip meegeven om zeker en vast eens te gaan kijken wanneer Erja Lyytinen ergens in de buurt optreedt want live is ze nog stukken beter dan op CD. Maar ondertussen kan je best al deze “Stolen Hearts” aanschaffen, kwestie van up to date te blijven.

Coming soon.....Erja Lyytinen and Tommy Castro

Hideaway

Live at the AB

website: http://www.hideaway.be

Het is een grote eer voor mij dat ik deze live CD/DVD mag bespreken. Ik ken Hideaway ook al zo'n 20 jaar als het niet langer is. Heb ze al enkele keren live aan het werk gezien en dat gaf altijd vuurwerk. Dus niet meer dan logisch dat ze voor hun 30 jaar jubileum iets live uitbrachten. Het is niet hun eerste live album maar dit keer hebben ze het nog wat specialer gemaakt door er een DVD aan toe te voegen. Op die manier kan je niet alleen je oor te luister leggen maar ook nog eens visueel genieten van deze topband.

Geopend wordt er met het nummer “Breaking Up The House” (Colin James), hun manier om aan het publiek te vertellen dat er een feestje zit aan te komen. Een lekker swingnummer om erin te vliegen en dat doet Geerard De Groote met een lekkere saxsolo. Al meteen tonen ze ook één van hun sterke kanten nml. hun samenzang. Elke solist mag trouwens al een beetje van zijn kunnen tonen in deze song. Zo kom je, voor je het goed en wel beseft, al snel bij het volgende nummer genaamd “Gas Station”, een lekker funky bluesnummer met een toffe tandemsolo van Jean Marie Herman en Ralph Bonte. Om daarna over te gaan naar het knappe en rustige “When Rita Leaves” met een rol weggelegd voor Patrick Cuyvers op de accordeon. Een nummer dat altijd wel voor succes en ambiance zorgt is het nummer “My Blues”. Een vette slide van Ralph en het laten spreken van zijn gitaar doet het telkens weer. “Good Day For The Blues” wordt dan weer opgedragen aan een goede vriend die er niet meer is. Het is een lekker vette blues met knappe Hammond ondersteuning voorzien van een break in het midden met ruimte voor een mooie saxsolo gevolgd door de Hammond en aansluitend nog een gitaarsolo. Hideaway heeft veel troeven maar eentje is toch zeker de Hammond van Patrick Cuyvers, ik hou wel van dat lekker volle geluid zoals ter ondersteuning in “Never Been Rocked Enough”. Maar ik zou afbreuk doen aan Hideaway als ik enkel lof had voor de Hammond. Elke muzikant draagt zijn steentje bij aan het geheel, van de drummer, bassist tot Saxofonist en gitaristen. Met een titel als “Belly Button Boogie” weet je zo dat er een boogie zit aan te komen. En wat voor een boogie, als hier de benen niet van los komen dan weet ik het ook niet meer. “Members Only” wordt dan weer geïntroduceerd als de song voor de eenzame harten. De gepaste song om na het swingen even je geliefde bij je te nemen tijdens een lekkere slowblues. Maar lang duurt die slow niet of ze vliegen er weer in met de vette song “I Wouldn't Let My Guitar Down”, natuurlijk met bijpassende gitaarsolo. Wat mij betreft mag dit nummer echt wel wat langer duren heren ;-) Een meezinger voor velen is dan weer de song “Mean Machine” of hoe je het beste voor later bewaart. Hierin mag er lekker geduelleerd worden tussen de gitaar, sax en hammond. Om daarna als afsluiter nog een klassieker uit de mouwen te schudden met “Mustang Sally” van wijlen Wilson Pickett. Je mag gerust zeggen dat Hideaway hier een knap werkje heeft afgeleverd. Je kan met een gerust hart deze CD/DVD aanschaffen of cadeau doen aan een bluesliefhebber. Je slaat in elk geval 2 vliegen in 1 klap, je kan lekker cruisen met de CD op 10 in je wagen of je kijkt lekker vanuit je luie zetel naar dit hele optreden. Ik zal in elk geval nog regelmatig eens vanuit m'n zetel genieten van Hideaway.