Hideaway

Live at the AB

website: http://www.hideaway.be

Het is een grote eer voor mij dat ik deze live CD/DVD mag bespreken. Ik ken Hideaway ook al zo'n 20 jaar als het niet langer is. Heb ze al enkele keren live aan het werk gezien en dat gaf altijd vuurwerk. Dus niet meer dan logisch dat ze voor hun 30 jaar jubileum iets live uitbrachten. Het is niet hun eerste live album maar dit keer hebben ze het nog wat specialer gemaakt door er een DVD aan toe te voegen. Op die manier kan je niet alleen je oor te luister leggen maar ook nog eens visueel genieten van deze topband.

Geopend wordt er met het nummer “Breaking Up The House” (Colin James), hun manier om aan het publiek te vertellen dat er een feestje zit aan te komen. Een lekker swingnummer om erin te vliegen en dat doet Geerard De Groote met een lekkere saxsolo. Al meteen tonen ze ook één van hun sterke kanten nml. hun samenzang. Elke solist mag trouwens al een beetje van zijn kunnen tonen in deze song. Zo kom je, voor je het goed en wel beseft, al snel bij het volgende nummer genaamd “Gas Station”, een lekker funky bluesnummer met een toffe tandemsolo van Jean Marie Herman en Ralph Bonte. Om daarna over te gaan naar het knappe en rustige “When Rita Leaves” met een rol weggelegd voor Patrick Cuyvers op de accordeon. Een nummer dat altijd wel voor succes en ambiance zorgt is het nummer “My Blues”. Een vette slide van Ralph en het laten spreken van zijn gitaar doet het telkens weer. “Good Day For The Blues” wordt dan weer opgedragen aan een goede vriend die er niet meer is. Het is een lekker vette blues met knappe Hammond ondersteuning voorzien van een break in het midden met ruimte voor een mooie saxsolo gevolgd door de Hammond en aansluitend nog een gitaarsolo. Hideaway heeft veel troeven maar eentje is toch zeker de Hammond van Patrick Cuyvers, ik hou wel van dat lekker volle geluid zoals ter ondersteuning in “Never Been Rocked Enough”. Maar ik zou afbreuk doen aan Hideaway als ik enkel lof had voor de Hammond. Elke muzikant draagt zijn steentje bij aan het geheel, van de drummer, bassist tot Saxofonist en gitaristen. Met een titel als “Belly Button Boogie” weet je zo dat er een boogie zit aan te komen. En wat voor een boogie, als hier de benen niet van los komen dan weet ik het ook niet meer. “Members Only” wordt dan weer geïntroduceerd als de song voor de eenzame harten. De gepaste song om na het swingen even je geliefde bij je te nemen tijdens een lekkere slowblues. Maar lang duurt die slow niet of ze vliegen er weer in met de vette song “I Wouldn't Let My Guitar Down”, natuurlijk met bijpassende gitaarsolo. Wat mij betreft mag dit nummer echt wel wat langer duren heren ;-) Een meezinger voor velen is dan weer de song “Mean Machine” of hoe je het beste voor later bewaart. Hierin mag er lekker geduelleerd worden tussen de gitaar, sax en hammond. Om daarna als afsluiter nog een klassieker uit de mouwen te schudden met “Mustang Sally” van wijlen Wilson Pickett. Je mag gerust zeggen dat Hideaway hier een knap werkje heeft afgeleverd. Je kan met een gerust hart deze CD/DVD aanschaffen of cadeau doen aan een bluesliefhebber. Je slaat in elk geval 2 vliegen in 1 klap, je kan lekker cruisen met de CD op 10 in je wagen of je kijkt lekker vanuit je luie zetel naar dit hele optreden. Ik zal in elk geval nog regelmatig eens vanuit m'n zetel genieten van Hideaway.